MÜREKKEP KOKULU GAZETELER
Sabah olup evden çıktıktan sonra işe gitmeden, matbanın mürekkebi henüz kurumadan, gazetenin harika parfüm kokusu havaya karışmadan sokak başındaki büfeci Recep amcanın sizi tanıyıp uzattığı ve artık sizin olan o hergünkü gazeteyi alıp hemen oracıkta bir banka çökerek veya bunu bile beklemeden ayakta açıp merak ettiğiniz tefrikanın o günkü bölümünü okumanın zevkini bugün bilen kaldı mı?
Yine eskileri anımsadım, yaşlanıyor muyum, neyim?
Yaşamak kadar, yaşadım diyebilmek de güzel şey dostlar.
Gazeteler artık dijital oldu, büfelerde satılmaz oldu. Recep ustalar da emekli ettiler kendilerini. Bunlar bir yana ne tefrika kaldı ne de merak edilecek güzel bir haber.
Sabah horoz sesi ile yarışan gazeteler…
Nostalji böyle bir şey herhalde…
Ama eskiye takılıp kalmamalı uyandık yine çok şükür, bunun kıymetini bilmeli. Bir plan yapmalı, önce ne yapmalı, sonra neyi… Ne yapmalıdan çok nasıl yapmalıyı düşünmeli.
Günaydın dostlar gününüz planladığınız gibi olsun. Arasına biraz da güzel sürprizler karışsın.
Cebinize, cüzdanınıza girecek çıkacak olanları bilmem ama akşama kadar gönlünüze sevgi dolsun. Karşınıza çıkan ilk kişiyi sevin, başlayan günleri için onlara aydınlıklar dileyin, hatta şımartın onları…
aCp
