KURTULUŞUN KURBANI KÖYÜN ERKENCİ HOROZU
Gece tüm köy yaşlısı ile genciyle, kedisi, köpeği ile kan uykudadır. Bunu fırsat bilen ve günlerden beri karnına bir lokma yiyecek girmemiş olan aç kurt yavaş adımlarla köye, köydeki ağıllardan birine yaklaşır. Yarım uykuda tek ayak üzerinde duran horoz bunu fark eder. Eder etmez de olanca gücüyle bağırır.
Kurt geliyor, kurt geliyor…
Bunu duyan köpek havlamaya başlar. Köpeğin havlamasına çoban uyanır. Uyanan çobanla birlikte köy uyanır. Köylüler köyün dört bir yanını dolaşırlar. Zavallı kurt hiç bir şey yapamadan çeker gider.
Köylüler bu beladan kurtulduk, kurtuluşumuzu kutlayalım derler.
Dalarlar kümese basarlar bıçağı çil horozun boynuna. Horozun tüylerini yolarlar, yuyup yıkadıktan sonra tencereye koyarlar. Yahni pişirirler, suyuna da pilav yaparlar.
Toplanırlar sofraya, yerler içerler… Koyunlarının kurtuluşunu kutlarlar.
Yemek sonrasında ellerini gökyüzüne kaldırıp dua ederler…
Ey, ey, ey… koyunlarımızı kurtların saldırısından koru, koru, koruuu.
Böyledir bu dünyanın düzeni…
Kurda dişlerini geçiremezler de horoza güçleri yeter, horozu kurban ederler…
Köyü, koyunları biliriz de öldürdüğümüz horozları da bilelim istedim.
6.Mayıs.2024/Uyarlayan, aCp
