HEPİMİZ ÇOCUKTUK
Bir zamanlar biz, hepimiz, çocuktuk
Güzeldi yaşamak
Oyundu yaşamak
Arkadaşlıktı yaşamak
Başka bir şey değildi
Düşünce ağlar, kalkınca gülerdik
Kin nefret nedir, hiç bilmezdik
Bir dövüşür bin kez sevişirdik
Seni beni evlerimizde bırakır
Sokakta yalnızca biz olurduk
Bizi kimler, niçin büyüttüler
Bizim küçücük ellerimiz
Bizim kocaman yüreklerimiz vardı
Küçük ellerimiz, kocaman yüreklerimizle
Her şeyi ve herkesi dünyalar kadar seviyorduk
Bu bize yetiyordu, artan olursa aramızda bölüşüyorduk
