GÖLGE

GÖLGE
Sabah oldu açtı gözünü
Uyandı kabus dolu uykusundan
Gördüğü gerçeklerin acısı
İnsanların acımasızlığı
Kırk katır kırk satır misali
Uyandığına pişman
Zemberekten fırlayan bir yay
Gibi fırladı yataktan
Koştu kaçmaya çalıştı acılardan
Acılarından
Acılara karşı vurdumduymazlıklardan
Yazık
Peşinden koşan aç gözlü doyumsuz
O kara gölge yakaladı ensesinden
Salladı ve sonra boş bir çuval gibi
Çaldı yere
Yatıyor şimdi boylu boyunca
Yanaklarını yıkayan
Gözlerinden akan yaş değil
Kalbinden fışkıran kan
Var mı öyle kaçmak
Kolayca kurtulmak
Anca beraber kanca beraber
Ha hep beraber ya hiç birimiz
16.08.2022

Yorum bırakın:

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.