BAŞKA BİR MERYEM
(Bu bir ananın sitemkâr requiem’idir)
Bana sen hamilesin dediler, şaka sandım
Nasıl dedim, sustular, birer ikişer kaçıp gittiler
Karnım büyüdü, kocaman oldu ağrılar çoğaldı
Ikındım, sıkıldım, her kadın gibi doğurdum
İçimde zakkum gibi bir acı ama ağlayamıyordum
Sonunda elimde bir oğlan kara kuru, o ağlıyordu
Sözüm ona yanımıza çalı çırpı, bir kuzu bir güvercin
Getirip koymuşlar, inanın hepsi kuyruklu yalan
Resimler yapmışlar, ben gülüyormuşum, hepsi yalan
Ebe yok, bez yok, su yok, yanımda hiç kimse yok
Ne haldesin, iyi misin diye soran bile yok
Nasıl gülecekmişim
Bir tek Gauguin gördü halimi, o da acıyıp gitti
Bana fırsat bırakmadılar adını onlar koydular
Yokluk, yoksulluk, yine de büyüttüm
Büyüdükçe ben sevdim onu,
Acaba sevdi mi o da beni
Benim sevdiğim kadar
Binlerce resim heykel yaptılar
Birinde bile görmedim
Anam dediğini, sarılıp sevdiğini
Oğlan sonra aldı başını gitti
Duydum ki bunu yakalamışlar
Soru üstüne sorular soruyorlar
Oğluna benzer bir oğlan kara kuru
Ona yardım et dediler, koştum
Kapı aralığından gördüm, acınacak haldeydi
Elimden bir şey gelmiyordu
Onu çarmıha çaktılar gözümün önünde
Oğlum aç susuz, çaresiz can veriyordu
Bir ona baktım, bir kendime
Gözümü çevirdim gökyüzüne
Sen eyy oğlumun tanrısı
Sen ya çok güçsüzsün
Veya yalancısın
Yahut da çok duygusuz
Benim acımın binde biri olsaydı sende
Kurtarırdın oğlun olduğunu söylediğin oğlumu
Bileydim böyle olacağını
Doğurur muydum senin oğlunu
22.12.2022
aCp
