UMUT VE SEVGİ HER ZORLUĞU YENER
Herkes “kutusu” der, herkes gözünde değerli takıların, incik boncukların içinde saklandığı, küçük menteşeleri olan, küçük bir de kilidi bulunan ahşap bir kutu canlandırır ama o belki ahşap değil bir seramik testi, bir amforaydı. Belki. Her neyse bir kez böyle söylenmiş böyle gidiyor biz de alışılmışa uyalım, ona kutu diyelim.
Pandora’ nın kutusu/ Pandorae arca.
Öyküyü herkes biliyor. Prometheus’un kardeşi Epimetheus’un güzel eşi Pandora, merakına yeniliyor, açmaması gereken bu kutuyu açıyor. Kutunun içindeki her şey, tüm kötülükler dökülüyor, yerlere saçılıyor. Pandora kendisine söyleneni anımsıyor ama iş işten geçmiş oluyor. Kutuyu kapatması yetmiyor. Bu arada umut dışarıya çıkmayı beceremediği için içeride kalıyor.
İşte bu durumu, önce Antik Yunanlar sonra Latinler o uğursuz kutuyu insanın göğüs kafesine benzetip şöyle özetliyorlar:
Dum Spiro Spero.
Yani Nefes Aldığım Sürece Umarım.
2023 gitti. Yeni bir yıl başladı. Yaşıyoruz, çok şükür nefes alıyoruz, veriyoruz. Bu demektir ki umut içeride, umut içimizde, bizimle. Kutudan geride bıraktığımız yıl boyunca onca kötülük, acı keder dışarıya çıktı, yerlere saçıldı. Depremler, savaşlar, baskılar, zulümler, talan sömürü…
Ama içeride, içimizde umut var. O sapasağlam duruyor.
O umut 2024 yılında yeşerecek, umuyoruz. Umut dünyamızı kurtaracak, buna inanıyoruz.
Yeni yılda umutlarımızın gerçeğe dönmesini diliyorum.
O hengamede yerlere düşen ve görür görmez hemen kapıp yüreğimde sakladığım ve sonra orada gizli gizli büyüttüğüm, mitoloji öykülerinin unuttuğu sevgimi, çoban armağanı çam sakızı, tek servetimi ben umudun yanına ekliyorum,
“Umut ve Sevgi Her Şeye Yeter”
“Umut ve Sevgi Her Zorluğu Yener”
diyorum.
aCp
