T E Ş E K K Ü R
Bu kavramın yapısını, kökenini bir yana bırakalım anlamı ve önemi üzerinde biraz duralım.
Teşekkür yapılan bir iyiliğe, bir duruma veya herhangi bir harekete karşı duyulan memnuniyeti, mutluluğu ve gönül borcunu anlatma şeklidir. Bir nezaket sözcüğüdür.
Teşekkür etmek, başlı başına bu ifadeyi kullanmak karşımızdaki insana değer vermek demektir. Teşekkür etmek değer vermenin dolaysız bir göstergesidir.
Maddi veya manevi yararını, desteğini gördüğümüz herkese ve her şeye teşekkür etmek toplumsal yaşamın olağan bir gereğidir.
Teşekkür etmek nazik, kibar insanlara özgü bir davranış biçimidir.
Teşekkür etmenin karşıt kavramı ise bir iyiliğe karşı sessiz kalmaktır. Teşekkür etmekten kaçınmak, sakınmak yalnızca bir görgüsüzlük değil karşısındaki kişiye değer vermemek, o kişinin emeğine saygı duymamaktır.
Teşekkür etmesini bilmeyen bir insan okumuş da olsa kendini yetiştirememiş kaba bir insandır.
Toplumda bir iyiliğe karşı sessiz kalınmaması kadar kötülüğe karşı da aynı şekilde sessiz kalınmaması gerekir. Kötülük karşısında sessiz kalırsak, bana zararı dokunmuyor diye bana ne dersek kötülüğü onaylamış ve o kötülüğe biz ortak olmuş oluruz.
Sessiz kalmak kötülüğün sıradanlaşmasına neden olur. İyilik yapmayı düşünen kişilerin umutlarını kırar. Sonuçta o toplulukta iyilik değil kötülük egemen olur. Toplumda iyilik yerine kötülük kuralları geçerli olur.
Toplumun yöneticileri tarafından ödül ceza dengesinin kötüden yana bozulması iyilerin enayi, kötülerin ise kurnaz, açıkgöz olmalarına ve toplumda kuralsızlığa, kural tanımazlığa neden olur.
Toplumda barış ve huzurlu bir yaşam istiyorsak o topluluğun bir bireyi olarak üzerimize düşen görevlerimize duyarsız kalmamız ve görevlerimizi eksiksiz yapmamız gerekmektedir.
a) Kötülüğe karşı iyiler ile birlikte olmak ve karşı çıkmak
b) Yapılan bir iyiliğe karşı da en azından bir teşekkür etmek
Hiç de zor olmayan, insana hiçbir şey kaybettirmeyen ama çok şey kazandıran iki davranış biçimidir. Seçim bize kalıyor.
aCp
01.02.2023
